حداکثری‌های حداقلی، بدهکارترین دولت و ″مگر ما نگفتیم″ هایی که به زودی شروع می‌شود
1 خرداد 96 - 00:00
گیلان آنلاین: وقتی این حدودا ۴۰ میلیون آراء صحیح انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم را از نظر کیفی بررسی می‌کنیم، مشخص‌ترین چیزی که خودنمایی می‌کند، بدهکاری شدید دولت دوازدهم به اقشارمختلف مردم است.
گیلان آنلاین: وقتی این حدودا ۴۰ میلیون آراء صحیح انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم را از نظر کیفی بررسی می‌کنیم، مشخص‌ترین چیزی که خودنمایی می‌کند، بدهکاری شدید دولت دوازدهم به اقشارمختلف مردم است.
رقبای روحانی، ( رئیسی ، میرسلیم و آنهایی که با رأی به احمدی‌نژاد ، رأی خود را سوزاندند) نزدیک ۱۷ میلیون رأی دارند. این جمعیت به دو قشر معیشتی و حزب‌اللهی تقسیم می‌شوند. معیشتی‌ها از روحانی انتظار اقتصادی پویا دارند و حزب‌اللهی‌ها، علاوه بر اقتصاد پویا، انتظار حفظ و ارتقای ارزش‌های انقلاب اسلامی.
اما قضیه وقتی بغرنج می‌شود که متوجه می‌شویم آن حدود ۲۳ میلیون رأی روحانی را نیز طلبکاران از او تشکیل داده‌اند نه هوادارانش.
آیا سر ریز آرا ناشی از انصراف قالیباف به سمت روحانی که عموما دغدغه معیشتی دارند را نباید طلبکاران از روحانی تصور کنیم؟
آیا آنهایی که بخاطر ترس کاذب از روی کار آمدن دولت تندرو ها به روحانی رای داده‌اند، هواداران قابل اتکای روحانی هستند؟
و از همه مهمتر، آنهایی که از سر هویت سیاسی خود به روحانی رای داده‌اند. ایشان کسانی هستند که توقع داشتند در چهار سال اول روحانی، حصر بشکند و سپاه منزوی شود و رسانه ملی، در انحصارشان در آید. اما وقتی در اواخر دولت روحانی دیدند خبری از این چیزها نیست، دم از ناامیدی می‌زدند.
از آن سو، روحانی که می‌دانست برای پیروزی نیاز به رأی ایشان دارد، تنها کاری که می‌توانست انجام دهد آن بود که خیل ناامیدان از خویش را با وعده‌های سر خرمن، به طلبکاران آینده تبدیل کند تا شاید بتواند ایشان را جذب خویش نماید.
رادیکال کردن فضای سیاسی کشور و رقیب هراسی، از جمله اقداماتی بود که قشر سیاسی را طلبکارانه به سمت روحانی کشاند.
و حال، این روحانی‌ست و حدود ۴۰ میلیون طلبکار که دغدغه‌های متنوع و بعضاً متعارض دارند. به نظر می‌رسد جدی‌ترین چالش دولت دوازدهم، سر و سامان دادن به این طلبکاران است.
نکته جالبی که در این بین باید به آن اشاره کرد، حداقلی بودن محبوبیت دولتی‌ست که در رقابت‌های انتخاباتی، حداکثر آراء را به خود اختصاص داد. حقیقتا اگر با توجه به بررسی کیفی آرا انتخاباتی، دولت و حامیانش توهم محبوب بودن بزنند، بزرگ‌ترین ظلم را به خود کرده‌اند. آنها باید بدانند گرچه رأی اکثریت را به خود جلب کردند اما بخش قابل توجهی از این اکثریت ، بخاطر نه به رقیب بسوی ایشان آمدند و با تغییر فضا، بیشترین زمینه را دارند که از حامیان دولت جدا شده و باز ایشان را به اقلیت ببرند.
پیش‌بینی می‌شود دولت دوازدهم در تحقق همه این خواسته‌ها ناتوان باشد. لذا دور نیست آغاز دورانی که منتقدین دولت و حضرات طلبکار، با موضوع مشترک ″مگر ما نگفتیم″ ماهیت پوچ وعده‌های انتخاباتی روحانی را به رخ بکشد.
که در این صورت، نه روحانی، که گفتمان اصلاحات و اعتدال برای سال‌ها به محاق خواهد رفت.
نویسنده: سیدمجتبی نعیمی
